Konieczność regularnego czyszczenia dna basenu
Utrzymanie niecki basenowej w czystości stwarzało problem od czasu, gdy zaczęto budować baseny. Zabrudzenia z jakimi mamy do czynienia w basenach krytych i odkrytych pochodzą z różnych źródeł; od osób kąpiących się np.: włosy, łuszcząca się skóra, plastry opatrunkowe, gumy do żucia, ale również z atmosfery (szczególnie baseny odkryte): kurz i piasek nawiewany oraz „wnoszony” przez osoby korzystające z kąpieli, liście, źdźbła trawy, kamienie i inne. Pomimo intensywnej kąpieli pod prysznicem, bakterie w dużych ilościach zostają „wnoszone“ przez ludzi a niestety nie wszystkie osoby korzystają z prysznica przed wejściem do basenu.

Utrzymanie parametrów fizyko-chemicznych wody na określonym poziomie wiąże się z wykorzystywaniem środków chemicznych. To co szkodzi zarazkom, szkodzi również, przy zbyt wysokim dozowaniu, ludziom. Problemem jest to, że chlor wiąże się ze związkami organicznymi, które pozostają w wodzie, a wówczas działanie dezynfekujące jest mocno ograniczone. Ze względów higienicznych, ale również estetycznych, dno basenu musi być czyszczone. Zanieczyszczenia pozostawiane na dnie basenu wspomagają powstawanie alg. Wskutek warunków technicznych np. rynny przelewowe, woda jest stale doprowadzana do filtrów i stacji uzdatniania wody i odpowiednio do zastosowanej technologii uzdatniana.
To jednak w żadnym przypadku nie dotyczy takich przedmiotów, które wskutek swojej wagi i niewystarczającej cyrkulacji wody osadzają się na dnie. Z tego powodu tworzy się warstwa zanieczyszczeń na dnie basenu, która już tylko z czysto estetycznych względów jest „zbyteczna” a ponadto wspomaga osadzanie się kolejnych warstw zanieczyszczeń.

Problemem skuteczności czyszczenia dna basenu zainteresował się prof. dr med. Ralph Schubert z Centrum Higieny we Frankfurcie nad Menem (Zentrum der Hygiene in Frankfurt). Poniżej przedstawiamy informacje o szczegółach tych badań.

Techniczne szczegóły badań
Aby zagwarantować, że urządzenie czyszczące nie było od początku zanieczyszczone zarazkami, przed każdą próbą było dezynfekowane w silnym roztworze chloru. Właściwe obiekty testu, wkłady filtrów odkurzacza basenowego, były ponadto przez 15 minut sterylizowane w autoklawie w temperaturze 121°C a następnie przechowywane w warunkach sterylnych i suchych. Próby polegały na tym, że dna basenów były czyszczone w pierwszej próbie przez 15 minut a w drugiej przez 30 minut.
Na końcu każdej próby filtry zostały wyjęte z urządzenia i przez 5 minut intensywnie „wytrząśnięte“ w wodzie w pojemnikach. Następnie woda ta została przebadana w laboratorium. Aby próby gruntownie udokumentować ustalono jakość wody, tzn. pobrano próbę do przeprowadzenia kontroli bakteryjnej i zawartości wolnego i związanego chloru w wodzie basenowej w miejscu poboru próby.

Wyniki
Badania zostały przeprowadzone w 4 nieckach basenowych w 3 pływalniach w okolicach Frankfurtu nad Menem w Niemczech. Wyniki jakości wody basenowej podczas każdego testu w zakresie bakteriologicznym były bez zarzutu. Wartości chloru w poszczególnych nieckach basenowych były różne, co zauważalne było szczególnie podczas porównania wartości chloru wolnego i związanego. Wyniki pokazują, że przy zastosowaniu urządzeń czyszczących bakterie zostają pobierane z dna basenu i osadzają się na filtrach urządzenia.

To, że bakterie pochodzą z dna basenu zostało udowodnione eksperymentalnie. W trzech równoległych próbach, urządzenie było przez 15 minut uruchomione przy powierzchni wody, następnie w drugiej próbie przez 15 minut 80 cm poniżej powierzchni wody i ostatecznie w trzeciej próbie również przez 15 minut na dnie basenu. Wyniki pokazały, że tylko te filtry z urządzenia pracującego przy dnie basenu wykazywały zwiększenie ilości bakterii E. coli (pałeczka okrężnicy) oraz P.aeruginosa (pałeczka ropy błękitnej). Duża ilość wody przepływająca przez filtry podczas zanurzenia urządzenia tuż pod powierzchnią jak również 80cm pod powierzchnią wody nie wykazały rezultatów odbiegających od poziomu jakości wody. Można w ten sposób wykluczyć, że chodzi tutaj o zarazki unoszone wolno w wodzie basenowej.

Szczególnie interesująca jest diagnoza, że z badanych związków chorobotwórczych stwierdzone zostały tylko te gram-ujemne. Ponieważ gram-dodatnie wymagają specjalnych warunków do rozwoju, w przeciwieństwie do gram-ujemnych oraz że P.aeruginosa zostało stwierdzone w wyższym skoncentrowaniu niż E.coli można przypuszczać, że zachodzi kolonizacja bakteryjna dna basenu. To, że wolny chlor znajdujący się w wodzie pozostaje nieaktywny w stosunku do utworzonej warstwy osadu przy dnie basenu, wynika z innych przeprowadzonych badań. Do funkcji urządzeń czyszczących dna basenu należy usuwanie zarazek niedostępnych dla chloru a zatem niereagujących na chlor znajdujący się w wodzie.

Wnioski
Poprzez bakteriologiczne badania przeprowadzone przy pomocy urządzenia czyszczącego dno basenu stwierdzono, że również w nienagannej jakości wody przy dnie basenu znajdują się znaczne ilości bakterii. Stosowanie urządzenia czyszczącego dno basenu prowadzi nie tylko do poprawy estetyki, lecz także usuwa znajdujące się przy dnie, niedostępne dla chloru zarazki.
Czyszczenie dna jest w dzisiejszych czasach elementem całego systemu uzdatniania wody. Mechaniczne usuwanie zanieczyszczeń z dna basenu odciąża wodę basenową a przy tym także stację filtrów uzdatniania wody. Zwróćmy więc uwagę na te z pozoru proste urządzenia i nie traktujmy ich jedynie jak „coś” dodatkowego. Ich zadaniem nie jest, a przy najmniej nie powinno być, jedynie zebranie z dna zanieczyszczeń widocznych dla oka. Profesjonalny odkurzacz basenowy o odpowiednich parametrach potrafi w znacznym stopniu wspomóc system uzdatniania wody oraz przyczynić się do obniżenia jego kosztów.