Zespół krytych pływalni przy al. Zygmuntowskich w Lublinie miał zostać otwarty w listopadzie 2014 roku. Niestety nie udało się dotrzymać terminów i ostatecznie inwestycja za ponad 90 mln zł ma być gotowa do końca czerwca tego roku. Powstający właśnie obiekt pomieści basen olimpijski oraz część rekreacyjną wraz z pełna infrastrukturą.

W ramach projektu powstanie basen olimpijski oraz trybuny dla ponad 2000 widzów. Realizowany zespół, oprócz podstawowych funkcji basenowych, sportowych i rekreacyjnych posiada też liczne funkcje towarzyszące. Wielkość podstawowej funkcji basenowej pozwala obsłużyć ponad 4 000 osób dziennie. Będzie to jeden z największych i najnowocześniejszych obiektów sportowych w kraju. Jednym z podstawowych celów tej inwestycji jest stworzenie bazy szkoleniowej dla polskich sportowców oraz możliwość organizacji imprez sportowych o randze krajowej i europejskiej. Z tego też względu budowa basenu olimpijskiego została dofinansowana przez Ministerstwo Sportu i Turystyki kwotą ponad 36 mln zł. W 2015 r. – w roku otwarcia basenu – planowane są już pierwsze duże imprezy sportowe szczebla centralnego.

Przypomnijmy, że w październiku ubiegłego roku prezydent Lublina Krzysztof Żuk i Minister Sportu i Turystyki Adam Giersz podpisali umowę na dofinansowanie budowy basenu olimpijskiego przy Al. Zygmuntowskich. Dokument zakłada 30% dofinansowanie ze środków ministerstwa.

Miasto w celu pozyskania korzystnego współfinansowania zewnętrznego inwestycji zdecydowało się na emisję obligacji przychodowych. Jest to nowatorska wśród samorządów metoda pozyskiwania środków. Spłata obligacji będzie następowała z przychodów, jakie Miasto Lublin będzie osiągało z umowy dzierżawy tego obiektu. Dzierżawca będzie prowadził działalność związaną z pływalnią: sprzedaż biletów, udostępnianie uczniom lubelskich szkół realizujących zajęcia z wychowania fizycznego i pozalekcyjne zajęcia sportowe oraz lubelskim klubom sportowym na prowadzenie szkolenia sportowego a także wynajem powierzchni komercyjnych pod małą gastronomię i handel.

Emisje obligacji przychodowych w praktyce
Zmiana ustawy o obligacjach wprowadzająca możliwość emisji obligacji przychodowych przez jednostki samorządu terytorialnego została uchwalona 29 czerwca 2000 r.

Podstawowa różnica pomiędzy zwykłą obligacją komunalną a obligacją przychodową to powiązanie spłaty obligacji przychodowej z określonymi przychodami. Obligatariusz – zgodnie z przepisami – otrzymuje prawo pierwszeństwa do wskazanych w umowie przychodów, które wpływają na specjalny rachunek bankowy. Z reguły z tego właśnie rachunku następuje spłata obligacji przychodowej.

Dzięki powiązaniu spłaty z określonymi przychodami, można ograniczyć ryzyko braku spłaty zobowiązania, co pozwala na preferencyjne traktowanie obligacji przychodowej w kalkulacji maksymalnych wskaźników zadłużenia dla jednostek samorządu terytorialnego określonych w art. 243 Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Oznacza to, że emisja obligacji przychodowych pozwala realizować ważne inwestycje poprzez lepsze wykorzystanie majątku JST lub prowadzonej przez JST działalności. Źródłem spłaty obligacji przychodowej mogą więc być dochody z umów dzierżawy majątku gminy, a w niektórych przypadkach dochody ze stref płatnego parkowania czy sprzedaży biletów komunikacji miejskiej. Środki pozyskane z emisji takich obligacji mogą być przeznaczone na finansowanie zupełnie innych potrzeb inwestycyjnych JST, np. budowę obiektów oświatowych i sportowych.

Obligacje przychodowe są alternatywą dla pozyskiwania środków ze sprzedaży majątku samorządów. Zamiast osiągać jednorazowy przychód z jego sprzedaży, można ten majątek lub przychody z nim związane wykorzystać do emisji obligacji przychodowych.

O Banku Gospodarstwa Krajowego
Bank Gospodarstwa Krajowego to jedyny w Polsce bank państwowy. Powstał w roku 1924 z inicjatywy Władysława Grabskiego, ówczesnego premiera i ministra skarbu. Od początku istnienia, BGK wspiera społeczno-gospodarcze programy rządowe oraz programy samorządności lokalnej i rozwoju regionalnego. Obecnie Bank Gospodarstwa Krajowego, zarówno realizuje, jak i jest pomysłodawcą wielu programów służących rozwojowi gospodarczemu Polski. Jest filarem rządowego programu Inwestycje Polskie, w ramach którego organizuje długoterminowe finansowanie projektów inwestycyjnych, w tym inwestycji o strategicznym znaczeniu dla gospodarki narodowej i interesów państwa. Prowadzi programy wspierania eksportu oraz programy infrastrukturalne, rozwija system poręczeń i gwarancji. Uczestniczy w finansowaniu jednostek samorządu terytorialnego, spółek komunalnych i zakładów opieki zdrowotnej, a także w realizacji programów związanych z poprawą sytuacji na rynku mieszkaniowym i dostępem Polaków do mieszkań. Jest instytucją wiodącą w procesie konsolidacji finansów publicznych oraz w systemie przepływu środków europejskich.