Szukając oszczędności na swoich obiektach, zarządcy często zastanawiają się, co jeszcze można usprawnić a co pomoże zminimalizować wydatki. W całym złożonym procesie nadzoru nad wydatkami, na pierwszym miejscu należy postawić koszty energii elektrycznej i ogrzewania, ponieważ to są największe obciążenia, jakie ponosi pływalnia. I choćby najmniejsza minimalizacja tych nośników może przynieść dość wyraźną poprawę finansów. Ktoś powie, że nie mamy większego wpływu na zmniejszenie zużycia energii, ponieważ urządzenia wymagają określonej ilości mocy i nic z tym się zrobić nie da. To nie do końca prawda, wystarczy bowiem mądrze zarządzać energią (np. ograniczając ilość świateł w dzień, regulując pracę atrakcji basenowych itp.) i co najważniejsze mieć nad nią stały nadzór - obserwować, analizować zużycie i wyciągać wnioski.

Ponieważ optymalizacja energii jest częstym tematem wielu artykułów, spróbuję skupić się na innych możliwościach oszczędzania. Czas zejść do podziemia i tam poszukać lepszych rozwiązań.


Stacja uzdatniania wody (SUW), bo na niej chcę się dzisiaj skupić, to miejsce szczególnie ważne dla pracy pływalni. To od niej tak naprawdę zależy, czy za świadczoną przez obiekt usługę ktoś będzie chciał zapłacić nie obawiając się jednocześnie o swoje zdrowie.

Z rozmów z wieloma zarządcami obiektów wiem, że często na SUW i jej pracownikach próbuje się oszczędzać w sposób, który w ostatecznym rozrachunku przynosi więcej strat, niż pożytku. Osobiście jestem zdania, że na mniejszych basenach i starszych obiektach, obsługę stacji warto zlecić firmie zewnętrznej. Argumentując chciałbym skupić się na kosztach i bezpieczeństwie. Aby lepiej przyjrzeć się tej kwestii, spróbujmy przeanalizować pracę techników SUW na przykładowym modelu. Przyjmijmy więc za obiekt analizy pływalnię z dwoma basenami (rekreacyjny i sportowy) i niewielką ilością atrakcji. Jest to obiekt, jakich wiele w naszym kraju.

Zgodnie z przyjętymi standardami (chociaż nie jest to ustawowy obowiązek), pracę SUW należy stale monitorować. Potrzebujemy więc przynajmniej czterech pracowników pracujących w systemie zmianowym 12-godzinnym (jeden technik na dyżurze w godzinach 7-19, kolejny 19-7). W ten sposób mamy pracownika na basenie przez całą dobę, który zajmuje się - no właśnie czym? Uzupełnia chemię basenową w pojemnikach (koagulant, kwas, podchloryn), bada wodę (raz, może dwa razy dziennie), w nocy odkurza basen, a poza tym? - Prowadzi drobne naprawy? Sprząta? Ogląda telewizję?...

Byłoby najwygodniej, gdyby nasz pracownik przyszedł rano, sprawdził parametry wody , uzupełnił zapasy środków tzw. chemii ciężkiej i poszedł do domu. Następnie przyszedł po południ na godzinę, wykonał badanie wody i znowu zrobił sobie przerwę do wieczora, a wieczorem odkurzył baseny i przygotował obiekt do pracy w dniu następnym. Jednak takie rozwiązanie jest niestety niemożliwe, ponieważ Kodeks pracy w żaden sposób nie zezwala na takie zarządzanie czasem pracownika.

Rozwiązaniem może wydać się zatrudnienie techników na umowę zlecenie, lecz ja osobiście nie wyobrażam sobie powierzenia tak odpowiedzialnego odcinka basenu osobie, która w żaden sposób nie jest związana z pracodawcą i może porzucić pracę w każdym momencie, pozostawiając pływalnię z olbrzymim problemem. Takiego pracownika trudno jest zmotywować i nie ma żadnego sposobu, aby go ukarać.

Wracając do kosztów - każdy pracownik SUW musi być wyposażony w ubranie chemoodporne, maskę, specjalne rękawice i okulary. Nadmienię tylko, że gumowce chemoodporne to koszt około 150zł, a jeśli to wszystko pomnożymy przez ilość pracowników, da nam to niebagatelną kwotę w skali roku. Do tego dochodzą koszty szkoleń, badań itp.

Ktoś powie, że wystarczy przeszkolić jednego pracownika i dać ubranie specjalistyczne właśnie jemu, żeby to on uzupełniał tzw. chemię ciężką, ale czy to możliwe rozwiązanie? Zużycie np. podchlorynu zależy od wielu czynników i nigdy nie jest równe. A co jeśli uszkodzi się jedno z urządzeń układu kontrolno-pomiarowego? Czy nieprzeszkolony pracownik może podjąć czynności naprawcze?

Dlatego dobrym rozwiązaniem może być zatrudnienie specjalistycznej firmy zewnętrznej. Wszelkie koszty, o których pisałem wcześniej przestają nas dotyczyć a o bezpieczeństwo swoich pracowników odpowiada właściciel wybranej firmy. Oczywiście omawiając to zagadnienie używam dużych skrótów i nie wchodzę w szczegóły, na które tu po prostu nie starczyłoby miejsca. W artykule chcę jednak przedstawić rozwiązanie, które zdecydowanie może zdjąć z zarządcy dużą część odpowiedzialności w wykonywaniu bardzo ważnego elementu w uzdatnianiu wody.

Jeśli chodzi o same koszty, to spotkałem co najmniej dwa systemy, w których udział bierze firma zewnętrzna. Jednym z rozwiązań - stosowanym szczególnie na małych basenach - jest pełna obsługa zlecona, która kompleksowo zajmuję się obsługą SUW wraz z dostawą chemii basenowej. Pracownik takiej firmy przeważnie obsługującej w okolicy jeszcze kilka basenów, pojawia się na każdym obiekcie dwa lub więcej razy dziennie ( to wszystko zależy od zapisów umowy). Innym rozwiązaniem jest system mieszany: jeden czy dwóch ( w zależności od wielkości obiektu) pracowników obiektu pracuje osiem godzin wykonując prace konserwacyjne i codzienne badanie wody, a firma zewnętrzna zajmuje się dostawą chemii, rozmieszczeniem jej w pomieszczeniach SUW i serwisem urządzeń.

Bardzo ważnym elementem takich rozwiązań jest wybór odpowiedniej firmy, która da nam pewność dobrze wykonanej umowy i zapewni nam ciągłość pracy basenu. Podpisanie z firmą zewnętrzna umowy ryczałtowej ( po wynegocjowaniu dobrej ceny) powinno w sposób wyraźny wpłynąć na obniżenie kwot wydawanych na środki do uzdatniania wody. Duże firmy obsługujące kilka lub kilkanaście basenów na pewno uzyskują dużo niższe ceny na chemię basenową niż zarządca jednego obiektu. Oczywiście zwiększone zużycie środków, spowodowane np. zwiększoną liczbą odwiedzających nie obciąży już budżetu pływalni, bo cena za usługę będzie taka sama w każdym miesiącu. W opinii kierowników obiektów, którzy zastosowali na swoich basenach system mieszany, suma wydawana na zakup środków w danym miesiącu, po podpisaniu umowy z firmą pokrywała dostawę chemii wraz z obsługa stacji.

Warto pamiętać o jeszcze jednym elemencie - SUW musi pracować nieprzerwanie, a urlopy i zwolnienia chorobowe etatowych pracowników często spędzają sen z powiek w momencie tworzenia grafików pracy. W przypadku firmy zewnętrznej rolą zarządcy obiektu pozostaje tylko dbanie o prawidłowe wykonywanie zapisów umowy, a firma zewnętrzna musi być dyspozycyjna przez 24 godziny na dobę siedem dni w tygodniu.


Jak się wydaje, zlecenie obsługi SUW profesjonalnej firmie zewnętrznej, może być dobrym rozwiązaniem dla obiektu basenowego i być może warto z takich sposobów korzystać. Oczywiście jak każdy system, tak i w tym przypadku są za i przeciw, jednak wydaje mi się, że problemem może być jedynie wybranie naprawdę dobrej, rzetelnej i profesjonalnej firmy. Natomiast jeśli już taką znajdziemy, to warto takie rozwiązanie wdrożyć, bo jest to (tak jak w przypadku prawie każdego outsourcingu) dobry sposób na zoptymalizowanie kosztów zarówno pracy, jak i eksploatacji urządzeń oraz redukcję kosztów zakupu chemii basenowej.


Zapraszam Państwa do komentowania powyższego materiału i przedstawiania swoich doświadczeń i poglądów na ten temat. Każda uwaga i opinia będzie na pewno bardzo cenna szczególnie dla zarządców, którzy zastanawiają się nad zleceniem nadzoru nad SUW.